Het logo
Het logo is in mijn verbeelding ontstaan vanuit dat mooie nieuwe woord luistering. Ik moet bij luister vaak denken aan een woord dat in de bijbel vaak voorkomt en dat traditioneel nogal eens met heerlijkheid of glorie wordt vertaald. De woordstam die hiervoor in de Hebreeuwse bijbel, het Oude Testament, wordt gebruikt betekent zoiets als 'zwaar zijn'. Je zou kunnen zeggen: heerlijkheid betekent gewicht hebben, van gewicht zijn. Nu heeft 'gewichtigheid' niet alleen maar positieve connotaties. Daarom gebruik ik liever een andere uitdrukking. Je zou 'heerlijkheid' ook kunnen omschrijven als: uitstraling hebben. Vandaar: luister!
In de bijbel wordt het woord heerlijkheid meestal voor God gebruikt. Ik kwam echter in de Psalmen een passage tegen waarin het woord van de mens wordt gebruikt.
Psalm 57:9 vertaal ik zo:
Ontwaak, mijn luister, ontwaak, luit en harp; ik zal de dageraad doen ontwaken.
In het Hebreeuws:
עוּרָה כְבֹודִי עוּרָה הַנֵּבֶל וְכִנֹּור אָעִירָה שָּׁחַר׃
De dichter is iemand die in het nauw is, belaagd wordt. Maar hij vindt bij God een innerlijke rust, waardoor hij de nieuwe dag durft te beginnen. En in het licht van Gods luister ontdekt deze mens zijn eigen luister. Hij wil er, tegen het donker van de nacht, van zingen, het morgenrood van zijn nieuwe dag wakker zingen.
Zo ontstond het logo. De vlam van de herontdekte eigen luister holt het duister van de nacht uit om ruimte te maken voor een nieuwe dag. Het rood van de dageraad verschijnt in de Hebreeuwse woorden waarmee de tekst begint. Oera qevodí, ontwaak, mijn luister!
De Luistering wil een rustplaats en een werkplaats zijn waar mensen die onze begeleiding zoeken hun eigen luister herontdekken.
